#4: Weekendje Vladivostok

"Maar waar ga je nou eigenlijk heen in Rusland, Moskou of Sint Petersburg?" was een veel gestelde vraag voor mijn vertrek. "Nee, ik ga naar Vladivostok" antwoorde ik dan, aangezien Ussurijsk toch redelijk onbekend is bij de gemiddelde Nederlander. En aangezien ik alleen nog maar op het vliegveld van Vladivostok was geweest (50 km ten noorden van de stad) leek het me nu tijd om ook echt even naar Vladivostok te gaan!

Als je naar Vladivostok gaat om de Russische cultuur te snuiven, dan zit je precies goed. Okay, de enige oude dingen zijn forten van begin 20e eeuw, onvindbaar verstopt op verschillende plekken in de stad en niet echt de moeite waard. Maar het Russische absurdisme floreert hier! Als echte havenstad is Vladivostok gebouwd rondom de baai "de Gouden Hoorn", door de lozing van industrieel koelvloeistof de enige ijsvrije baai in de omgeving en vol met roestige boten. Ook de Russische vloot is hier gestationeerd, op het moment 4 middelgrote grijze boten, omringd door matrozen in lange zwarte jassen. Dat ziet er dan heel stoer uit, maar de voornaamste taak van de matrozen lijkt het oprapen van afval rondom de kazerne. Dit alles wordt momenteel overschaduwd door het bouwproject van de brug van 100 meter hoog over de baai en een volgende eenzelfde brug naar het Russisch Eiland ten zuiden van de stad. Op dit eiland wonen nou niet bepaald veel mensen, maar het schijnt dat er een paar belangrijke hotels staan..

Momenteel is het winter en is de hele stad omringd door ijs. Aan Russische hobby's is dan de toevoeging het ijsvissen! Op de vrije zaterdag komen Russen overal vandaan om de ijsvlakte op te lopen, een wak te boren op een vrije plek en te wachten in de kou op die ene vis. De schepen breken met enige moeite door de ijsschotsen om de ijsvrije zee van Japan te bereiken. Zo ook de ferry naar Popov eiland ten zuiden van het Russisch eiland (Ferry? Het lijkt toch meer op veevervoer..). De Russen gaan lekker binnen zitten, op houten banken in ruimtes zonder ramen, lekker vodka drinken en de heerlijke luchten uit de overvolle wc opsnuiven. En dan af en toe even naar buiten om te roken (naast de olievaten) en te kijken naar de rare toerist met verrekijker. Maar ondertussen zien ze niet de Stellers Zeearend die over de boot vliegt, de Brilzeekoeten en Dwergalken die voor de boot wegvliegen en zeehonden die uitrusten op het ijs.

's Avonds en 's nachts verblijf ik in een (eveneens onvindbaar) hostel met uitzicht de brug in de maak naar het Russisch Eiland. De andere gasten zijn allemaal Europees. Een Fransman en een Nederlander die aan het eind van de transsib zijn aangekomen en een Turk die is voor zijn werk is uitgezonden om een half jaar in Vladivostok te werken, zonder echt Russisch te kunnen spreken. Leuk om weer eens Nederlands te kunnen spreken, nieuws uit ons landje te horen en ons samen te verbazen over Rusland en haar absurditeiten. De fransman en de Nederlander vervolgen hun reis, de een naar Seoul, de ander naar Harbin. En ik ga weer terug naar Ussurijsk, in een bloedhete trein waar we blijkbaar worden gedwongen de Russische GTST te kijken (volume staat vol open!). Dag Vladivostok, tot de volgende keer!

Uitzicht hostel met zonsopgang

De ferry naar Popov eiland

De brug naar Russisch eiland

 

Centrum Vladivostok

Brug over de "Gouden Hoorn" baai

De Russische vloot

IJsvissen!

Een fort

#3: Hoe overleef je de Russische winter..

Dat het koud zou gaan worden wist ik natuurlijk al, dus met een halve rugtas vol truien en thermo-ondergoed vertrok ik uit Nederland. En als je mentaal voorbereid bent op het ergste van het ergste, dan valt het uiteindelijk best mee. De ochtend begint altijd lekker koud na het nachtelijke minimum van -20c, dus is het belangrijk dat je het vertrek goed timed zodat je niet te lang op de bus hoeft te wachten. Binnen, ook in de bus, is het lekker warm (+25c!) maar als echte rus hou je natuurlijk je muts gewoon op. Aangezien vrijwel altijd de zon schijnt warmt het 's middags aardig op tot -2c en beginnen de dodelijke ijspegels langs de dakranden te druppen (wordt je tenminste even gewaarschuwd voordat je er een op je kop krijgt!). Maar aan het eind van de middag vriest al het vocht weer lekker vast en zijn de straten weer glad als spek.

Dus: muts op, sjaal om en handschoenen en natuurlijk nog 2 truien aan! Anders krijg je het niet alleen koud, maar wordt je ook nog eens aangesproken op je gedrag door de leraren (Waarom had jij gisteren je muts niet op? Zo wordt je ziek!). En misschien ook wel terecht, de huidige griepepidemie zorgt alweer voor halflege klassen. Als je dan binnen moet je zo snel mogelijk al die truien weer uit trekken, anders zweet je je dood. Gelukkig kan je op de academie al je jassen en truien kwijt in de garderobe, want je wilt natuurlijk niet met een rugzak rond hoeven te lopen om het allemaal in te doen.

Maar ook als Rus blijf je natuurlijk niet binnen zitten in de winter. Je gaat met je Japanse jeep de bossen in, hangt er een slee achter voor de kinderen en gaat daarna langlaufen. Om op te warmen nog even een barbeque op een open plek en op de terugweg oppassen dat je jezelf niet vast rijdt in de sneeuw. En ondertussen raar opkijken als er iemand langs komt lopen met een verrekijker om zijn nek.. vast een buitenlander.

Op de dag dat ik dit schrijf is de Russische lente eigenlijk net aangebroken: het is +5c, op de straten is de sneeuw/ijslaag verandert in plassen (met daaronder nog een ijslaag zodat je alsnog op je bek gaat als je niet uitkijkt) en in het bos beginnen de glanskoppen te zingen en de spechten te roffelen. Maar ik maak me geen zorgen, volgens het weerbericht gaat het volgende week weer hard vriezen.

De ingang van Ussurijsk NP

Hazelhoen!

Lekker BBQ-en met je legertruck!

Het dendrologie lokaal

De academie

Lente!

#2: Naar school in Rusland

Na anderhalve week rondkijken op de universiteit moet ik nu echt vakken gaan kiezen en ook daadwerkelijk mee gaan doen in de lessen. En dat heet dan wel zo mooi "Nationale Primorskij landbouw academie" maar echt vergelijkbaar met een universiteit zoals wij dat kennen is dat zeker niet! De lessen beginnen om 8 uur 's ochtends en worden ingeluid met het gerinkel van de bel. Zodra de docent het lokaal binnenkomt staat iedereen op vanachter zijn bank waarna de les echt begint. Boeken hebben we niet, tijdens een college is het gewoon de bedoeling dat je alles opschrijft. De docent praat dan ook extra langzaam bij de belangrijke dingen. Dat kan zijn de hoogte van een bepaalde jachthond of een schematische tekening van een type tractor voor in bossen. Dat opschrijven is voor mij nog best lastig aangezien ik van de helft geen chocola kan maken, maar ik doe mijn best (zeker als er streng gekeken wordt of je wel alles opschrijft...). Afhankelijk van de docent zijn de werkcolleges zeer actief of gewoon het uitzitten van de tijd en liedjes op je telefoon uitwisselen met elkaar en met de docent.

En daar zit ik dan tussen, bijna de oudste van de hele universiteit (1e klas begint op 16e, ik zit in de 4e klas..). En als "иностранец" (buitenlander) val je dan toch wel op. Niet alleen omdat ik een 'westers' gezicht zou hebben of omdat ik 3 keer moet zoeken voor ik het juiste lokaal heb gevonden, maar misschien vooral door mijn rugzak. Vaak wordt er gevraagd wat daar dan allemaal in moet zitten (Je hoeft toch immers bijna niks mee te nemen naar de les?), misschien wordt het inderdaad tijd om een gewone tas aan te schaffen. Gelukkig kent nu ook iedereen op de universiteit mij en is het volop handen schudden als ik door de gangen loop. Niet dat ik al die namen kan onthouden, maar ik ken ondertussen al 4 Dimitri's (Dima in korte vorm) en meerdere Zhenja's, Dasja's, Vitali's, Svetlana's etc.

En dan is het nu tijd om vakken te kiezen! Grondbeginselen van het Russische belastingstelsel doe ik toch maar niet, maar kinologie (dat gaat dus echt alleen maar over honden!).. nee, misschien kan ik mijn tijd beter besteden. Bosexploitatie, houtherkenning, schadelijke insecten, dendrologie.. ik wordt nog eens een echte bosbouwer!

Mijn huis van buiten!

Het wapen van Ussurijsk

Het centrum in den avond

#1: Naar het verre Oosten..

Na een nacht in Dusseldorf, 13 uur in vliegtuigen, 10 uur op Moskou Domodedovo en een uurtje in een Japanse auto ben ik afgelopen woensdag aangekomen in Ussurijsk! Deze kleine stad (150.000 inwoners) waar ik het komende half jaar zal gaan doorbrengen is gelegen op 200 km van Vladivostok en 100 km van de Chinese grens (en 300 km van de Noord-Koreaanse grens..). Het is hier lekker warm volgens Russische begrippen met een gemiddelde dagtemperatuur van -5 en omdat de zon bijna altijd schijnt is dat goed vol te houden. Er ligt natuurlijk wel overal sneeuw en de straten zijn spekglad, dit mede doordat de temperatuur 's nachts nog wel daalt tot -20.

Mijn kamer

Ik woon hier in een studentenhotel (общежитие) in m'n eentje op een kamer met 3 bedden en 3 kasten. Ik heb een sleutel maar zoals in elk hotel moet ik die afgeven als ik weg ga, de "receptie" (elke dag een ander oud vrouwtje) sluit dan ook om 11 uur 's avonds. De academie waar ik studeer is een kwartiertje met de bus. Van buiten lijkt het inderdaad op een academiegebouw, van de binnenkant krijg je echter vrij snel het idee dat je op een middelbare school bent beland. Hetzelfde geldt voor de lessen. Mijn 4e jaars klasgenoten zijn aan het klieren zodra de docent het lokaal verlaat en achter de rug van de docent wordt constant getelefoneerd.



En zoals wel een beetje te verwachten viel, spreekt er niemand engels behalve de internationale coördinator. Gelukkig zijn alle aanwijsbordjes in het gebouw ook in het Engels hoewel vrijwel niemand dat dus kan lezen. Mijn russisch is goed genoeg om te communiceren met mijn klasgenoten, de lessen volgen is nog heel moeilijk, zeker door het voor mij onbekende russische bosbouwjargon. De eerste vodka-avond is dan ook al geweest op mijn kleine kamertje met een paar studiegenoten en 1.5 liter vodka. En dan blijkt de mythe dat je geen hoofdpijn krijgt van vodka toch niet waar te zijn de volgende dag..

Vandaag na het fixen van mijn internet met een superhip USB-ding een korte wandeling gemaakt in het nabijgelegen bos. Het is winter en het is vrij stil in het bos, maar de eerste leuke vogelsoorten (Azuurmees, Witrugspecht) en rare diersporen zijn gezien.