#7: Kraanvogels en jagers

Afgelopen week kwam ik, na een onverwachte ontmoeting met een vogelaar met filmcrew, opeens op de lokale Russische televisie in een uitzending over de "fotografie-jacht" op vogels. Dit in het kader van het naderende jachtseizoen, iets waar elke Rus smachtend op zit te wachten. Al een week voor de opening van het seizoen zijn de jagers (met geweer) overal te vinden in het veld, zogezegd om de jacht voor te bereiden. Als vogelaar krijg je dan elke keer de vraag of je al eenden en ganzen hebt gezien. Een vraag die je natuurlijk altijd met 'njet' moet beantwoorden, wil je voorkomen dat het over een week stikt van de jagers op die plek. En vlak voor het begin van deze "oorlog" en voor het verstoren van de vogels is het dan tijd voor een bezoek aan het Hanka-meer, een belangrijke verzamelplaats voor trekvogels.

Het Hanka-meer, ongeveer zo groot als Noord-Nederland, ligt 150 km ten noorden van Ussurijsk. En hoewel in Ussurijsk de meeste sneeuw is gesmolten en het overdag een aangename 4 graden is, is het bij het Hanka-meer nog volop winter. Het meer is één grote ijsvlakte, overal ligt een halve meter sneeuw en overdag wordt het niet warmer dan -4. Maar het is op deze plek dat twee soorten kraanvogels (Chinese en Witnek-kraanvogels) zich verzamelen om bij te komen van hun reis, met elkaar te dansen en uiteindelijk te broeden. Wij - ik en 4 Russische ornithologen - waren hier om de kraanvogels te tellen en te fotograferen. Dimitri, Sergej en Denis zaten hele dagen in de schuilhut van sneeuw (in slaapzakken) om te fotograferen en ik en Irina telden de kraanvogels en andere trekvogels die over kwamen vliegen.

Om de schuilhut te bereiken en te verlaten zonder de kraanvogels te verstoren moesten we eerder opstaan dan de kraanvogels en later vertrekken dan de kraanvogels. Dit betekende lange dagen - opstaan om 5 uur 's ochtends, terug om 9 uur 's avonds - die ik doorbracht bij de auto om de vogels te tellen. Wanneer het te koud werd, snel weer de auto in en de verwarming aan om weer even op te warmen. Overdag kwamen wederom vaak jagers langs om te informeren over de eenden en de ganzen. Gelukkig hoefden we niet te liegen, ook de vogels vonden het wat te koud om naar het noorden te vliegen. Ondanks de Russische gevechtsvliegtuigen die elk kwartier boven ons hoofd door de geluidsbarriere kwamen breken was de kraanvogel discotheek volop aan de gang: springen, opvliegen, een kort gevecht en dan hoofd in de lucht en gezamenlijk roepen, dat ging zo de hele dag door.

Zaterdag begon dan uiteindelijk het jachtseizoen en de jagers waren zelfs eerder in het veld dan wij. Ze vertrokken natuurlijk weer snel, geen eenden of ganzen maar wel kou. Laat in de ochtend echter een schot richting de groep kraanvogels in het veld, alles vloog op, gelukkig zonder slachtoffers. De jager die het schot had gelost was nergens te bekennen en ook de jachtinspektie die een kwartier later arriveerde (met machinegeweren) kon hem niet vinden. Wanneer er weinig eenden zijn schijnt het dat de jagers op van alles schieten: kraaien, meeuwen, reigers, mussen maar ook kraanvogels. Vooral het schieten van kraanvogels is natuurlijk ten strengste verboden, maar elk jaar sneuvelen er wel een paar rondom het Hanka-meer. De meeste jagers gaan, wanneer er geen eenden zijn, gelukkig gewoon wodka drinken.

Terug in Ussurijsk stikt het daadwerkelijk van de jagers, je zou inderdaad kunnen zeggen dat de oorlog begonnen is. Jagen is hier dé mannensport en half Ussurijsk trekt erop uit in het weekend om eenden te schieten. Normaal vogels kijken is dus niet echt mogelijk, aangezien de vogels zo hard en hoog mogelijk over- en wegvliegen. Gelukkig nog maar 10 dagen, dan is het weer voorbij en gaan de jagers weer gewoon op herten en zwijnen jagen.

 

Russische gevechtsvliegtuigen verstoorden de rust

Mijn dagelijkse stek

Zonsondergang

Witnek-kraanvogels op trek!

Het Hanka-meer

Denis op zoek naar Rietgorzen

Dimitri met zijn 500 mm.

#6: Wodka drinken voor beginners

Enkele weken voor mijn vertrek naar Rusland vroeg mijn docente Russisch naar de voorbereidingen. "Twee dingen zijn belangrijk: Heb je genoeg warme kleren, en kan je goed tegen drank?" En dat laatste is inderdaad belangrijk, want wodka drinken is één van de belangrijkste manieren om de vrije tijd door te brengen. Waar een Nederlander je uitnodigt voor een kopje koffie, vraagt een Rus je om samen wodka te gaan drinken (ook al is het 12 uur 's middags). Rusland is als land ook bijna ingericht om wodka te drinken: Wodka is spotgoedkoop (goedkoopste 4 euro per fles), er zijn veel feestdagen waarop je jezelf lam kan drinken en het is hier lekker koud zodat je altijd een goede reden hebt om te gaan zuipen!

Maar wanneer je bij wodka en russen denkt aan Nederlandse taferelen met sterke drank heb je het mis. Drinken uit de fles is uit den boze en wodka drinken na bier is helemaal not-done. Als je wodka wilt drinken hebt je niet alleen borrelglaasjes nodig, ook een fles frisdrank of sap en daarnaast iets te eten (liefst vlees en veel!) komt op tafel. Allereerst moet er dan geproost worden op iets (op de lente, op het studentenleven, op Rusland.. maar het makkelijkst is toch op de ontmoeting: Za vstretsjoe!) dan wordt de wodka in een teug naar binnen gegoten met gelijk daarna een flinke slok frisdrank of sap erachteraan. Om nog minder snel dronken te worden moet je daarna ook gelijk iets eten, om 5 minuten daarna weer te proosten iets willekeurigs en wodka te atten. Wanneer er geen wodka is, is er altijd wel iets anders te vinden: zelfgemaakte cognac of zelfgemaakte "Pina-colada".. En dan blijkt het toch een fabeltje te zijn dat je van wodka drinken geen hoofdpijn krijgt.

Wodka drinken kan altijd en overal: tijdens het winter-BBQen langs een bevroren rivier, tijdens een verjaardagsfeestje of gewoon tijdens het eten. In die zin lijkt het misschien op het Nederlandse biertje, alleen blijft er dan toch een verschil. Toen iemand mij laatst vroeg "Wat eten jullie normaal samen met bier" kon ik daar niet echt een zinnig antwoord op geven. De gedroogde vis die ze hier normaal combineren met bier is erg smakelijk, raar eigenlijk dat wij dat niet doen!

De gemiddelde rus drinkt als ik het goed onthouden heb 4 liter pure alcohol per jaar (vrouwen en kinderen meegerekend, bier niet meegerekend). Daarnaast roken de russen als ketters (60% van de russen rookt), een pakje sigaretten kost hier dan ook slechts 75 eurocenten. Als je de chemische appels uit China en de radioactieve straling uit Japan daar bij denkt moet de gemiddelde levensverwachting hier wel laag zijn.. gelukkig ben ik over 4 maanden weer terug in Nederland!

Winter BBQ

Naar het circus

In de Russische sauna!

In die fles zit inderdaad geen water..

Ik en Yura bij de ingang van de stad

Het oudste gebouw van Ussurijsk

De sasjliek klaar maken voordat we doodvriezen

Za vstretsjoe!

#5: Leven als een student..

De eerste maand in Rusland leefde ik superdeluxe. Ik had altijd warm water, deelde een badkamer met maar 2 andere mensen, had een keuken en mocht naar buiten tot 11 uur 's avonds. Maar denk maar niet dat andere studenten zo wonen, dus zo langzamerhand werd het een beetje saai tussen de andere oude bewoners van dit 5-sterren hostel. En daarom verhuisde ik vorige week naar het "tweede hostel" van de Akademie, speciaal voor de bosbouwstudenten.

Het hostel bevind zich in een oud kantoorgebouw uit de jaren '50. En dat is te zien, een gemiddeld Nederlands antikraakpand is er een stuk beter aan toe! Gaten in de muren, afgebladderd behang, gespleten glas in de ramen.. In Nederland zouden we dit gebouw al lang hebben afgebroken. Warm water is er wel, maar aangezien je de douche moet delen met 40 man moet je echt vroeg opstaan wil je daar wat van mee krijgen. Een keuken is er niet maar we hebben gelukkig elektrische kookplaten hier in een hoekje staan. De koelkast, een vooroorlogs sovjet-monster, staat rustig te brommen in de hoek en maakt slapen wat moeilijk.


Maar het leven is hier wel wat minder saai! Ik ken hier al veel mensen en ga vaak op bezoek bij andere studenten. Alcohol drinken mag hier niet en 's avonds lopen de dienstdoende congierges rond over de gangen, al kloppend op deuren om dit te controleren. Maar als je je deur op slot doet en net doet alsof je er niet bent is er natuurlijk niks aan de hand. Flessen bier en wodka worden naar binnen gesmokkeld in tassen of naar boven gehesen door het raam en de feestjes en verjaardagen gaan door tot diep in de nacht.

In het vorige hostel betaalde ik 300 roebels per nacht, wat per maand ongeveer overeenkomt met 225 euro. De Russen die dit horen reageren verschrikt, zo duur! En ik moet zeggen dat ik in eerste instantie niet geloofde hoeveel ik hier moet betalen, maar na een paar keer vragen en elke keer hetzelfde antwoord geloof ik het denk ik toch. Want waar ter wereld woon je nou een half jaar voor 40 euro?

Mijn kamer: ik slaap beneden in het stapelbed!

Mijn beste vriend de sovjet-koelkast..

Yura maakt Pelemenje (een soort ravioli.. de diepvriespizza van Rusland!)