To the Far East!: #17: Bossen planten en dorpsleven

Na de examens in mei is het in juni en juli tijd voor de pratica. Oftewel, lessen in tractor-rijden en ploegen, bomen opmeten en plantennamen uit je hoofd leren. Vaak genoeg is er echter weinig inspiratie voor echte practica en wordt er ergens soort van nuttig werk gevonden voor de studenten. Want werken in het bos telt toch ook gewoon als een soort van pratica, ook al is het onduidelijk voor welk vak het is.

Op naar het practicum dus! Onderweg stopte ik voor de nacht bij het meer Oetinoé, om hier op zoek te gaan naar de Kleine Koekoek en de Mantsoerische Woudaap. De laatste was snel gevonden, opvliegend tussen het riet en 's avonds roepend, maar de Koekoek hield zijn mond. Ondertussen stapelden donkere wolken zich op boven de nabijgelegen Chinese heuvels, inclusief bliksemschichten en dat soort ellende. Dat beloofde een spannende nacht in mijn 1300 roebel (30 euro) tentje! Wonder boven wonder hield hij me de hele nacht droog, ondanks heftige regen en onweer zeer dichtbij. Aan het eind van deze onrustige nacht werd ik om 5 uur nogmaals wakker, niet van het onweer maar een Kleine Koekoek die boven mijn tent aan het roepen was.

Het practicum had als onderwerp de Amoerpanter. De Primorsky Kraj is de enige plek ter wereld waar de Amoerpanter voorkomt, een ondersoort van de panter waarvan er nog ongeveer 30 over zijn. Dit komt door jarenlange jacht maar ook door habitatvernietiging, aangezien het naaldbos waar ze wonen voor het grootste deel is omgehakt door de Chinese buren. Het WNF gaat daarom een nieuw naaldbos planten en wij gingen meehelpen. In een bos wat voor ons al gelijk is aan een willekeurig Pools oerbos, met lianen en al, moesten we elke meter een jonge den de grond is werken. Zwaar werk waar weinig van viel te leren en helaas was er weinig tijd om naar de vogels om me heen te kijken. De enige leuke vogel was de Kleine Koekoek, die hier flauw genoeg de hele dag door riep.

Onze basis was de "басе" bij de badplaats Rjazanovka, waar de halve Primorsky Kraj in augustus aan zee gaat chillen. Dit was een soort huisjespark, inclusief kantine waar elke ochtend pap en elke avond vleessoep werd geserveerd. 's Avonds was het dan tijd voor de Баня (Sauna), de enige manier om jezelf te wassen, of kon je gaan vissen bij de rivier. Het resultaat van de vistochten was een lekkere vissoep (met hele vissen!) de volgende dag tijdens het practicum. Al met al was ik het bomen planten aan het eind van de week wel weer zat, tijd om mijn geluk te beproeven bij het Hanka meer.

Ik logeerde bij studiegenootje Marina in het dorpje Ново Бельмановка (Novo Belmanovka). De voornaamste tijdsbesteding van de jongeren in het dorp was "wandelen", wat vooral gelijk stond aan chillen bij het leegstaande postkantoor, zelfgemaakte wijn en wodka naar binnen werken en rondjes rijden op de Sovjet motor (een echte Jupiter!). Dat er een Nederlander in het dorp was konden ze nauwelijks geloven, maar gauw begonnen ze op te scheppen over hun dorp, het beste in de wereld, ook wel Koekoelaevkaja genoemd. Degenen met iets meer op bleven de precieze naam van ons vaderland vergeten (Je kwam uit Finland? Of was het Schotland?) en herhalen hoe goed de Nederlandse techniek was (en mij hiervoor bedanken). De volgende avond was er een disco, georganiseerd door twee bejaarde winkel-eigenaressen in de schuur naast de dorpswinkel. De jongeren bleven echter buiten staan chillen, terwijl de omaatjes in discotheek dansten om ons naar binnen te lokken (voor 30 roebel - 75 cent). De jongeren zelf bleven zich verbazen over Nederland, onder andere omdat wij daar geen Russisch praten en geen zonnebloempitten eten.

Ondertussen ging ik verder met vogels zoeken bij het Hanka-meer. Bij gebrek aan koeien bleven de Koereigers slechts rondjes vliegen, maar verrassing waren een Wilgengors in het riet en een Grote Pieper in het grasveld naast het dorp. De Aziatische Paradijsvliegenvanger was helaas niet thuis, ondanks de idiote hoeveelheden muggen. Mijn tijd in Ussurijsk loopt inmiddels op een eind, nog maar twee weken..