To the Far East!: #20: Venster op of in Europa?

Na een rustige vlucht van 9 uur in een Tupolev (het type vliegtuig dat bekend staat van de vele crashes - waaronder afgelopen week) lande ik zaterdag veilig in Sint-Petersburg. Een ritje in de bus naar het metrostation bracht mij met beide benen in de westerse wereld: moderne flatgebouwen, reclameborden, Macdonalds, Europese auto's, etc. etc.. Gelukkig mocht ik nog even ontsnappen uit deze moderne wereld en met de nachttrein naar Petrozavodsk, wat iets veiliger was dan het vliegtuig.

Half-slapend uit de trein in Petrozavodsk, snel de bus in, bleek toch niet zo goed te gaan, bij het checken van mijn zakken bleek mijn visa verdwenen te zijn! Na onder lichte paniek het nummer van de ambassade opzoeken, en vrezen dat ik de rest van mijn tijd in Rusland op het politiebureau zou doorbrengen, bleek een zoektocht op straat succesvoller. Het mapje lag op straat met mijn visa in de nabijgelegen winkel, de Russen blijken toch betrouwbaarder dan ik dacht. Ik was toch niet echt van plan de rest van mijn leven in Rusland door te brengen!

Sint-Petersburg is een gigantische maar mooie stad. Het centrum is zichtbaar oud en glinsterende kerken, gigantische paleizen en brede kanalen duiken overal op. Daartussen echter ook de moderne winkelketens en fastfoodrestaurants, die de stad een algehele indruk geven van een Westerse stad. Dit is niet Rusland, dit is Europa! Alleen in de buitenwijken zie je de grijze flats terug, maar nergens heb ik het gevoel in het echte Rusland te zijn.

De Hermitage is echt indrukwekkend, een groter museum heb ik nog nooit gezien! Na het zien van alle Rembrandt's, Rubens's, Picasso's en Monet's vallen de van Gogh's al bijna niet meer op en na 4 uur de hoogtepunten van de Europese schilderkunst te hebben gezien lijkt het haast normaal dat er nog eindeloos veel zalen zijn die ik nog niet heb gezien. Als "Russische" student mag ik overal gratis in, dus ook het Russische museum is de moeite waard. Hier hangen onder andere veel landschappen en realistische schilderijen die ik lang geleden in Groningen heb mogen aanschouwen.

En dan zijn daar natuurlijk ook de onontkoombare Nederlanders. In de Hermitage hoor je ze, in het hostel is er zelfs één.. nu mijn terugkomst zo dichtbij is, wil ik er bijna niet meer aan, moet ik echt terug naar het land waar ze allemaal zo raar praten? Rusland is geweldig, haar inwoners raar en haar natuur wonderschoon, maar misschien is het toch goed om dit in te wisselen voor het voorspelbare en kleine Nederland, het vaderland! Tot morgen :)