Maar eerst was daar het fantastische initiatief van Yura om het nachtleven van Ussurijsk weer eens op te zoeken. Na een half uur kijken welke kleren beter stonden, gingen we met de taxi langs alle mogelijke plekken waar een feestje zou kunnen zijn. Zondagavond leek me al niet de beste avond, maar volgens de russen is het elke dag een feestdag en zou het dus niet veel uit moeten maken. De derde club beloofde veel goeds, hoewel het te boek stond als "gevaarlijk". Na wat dansen, enkele wodka's en biertjes, bleek dat gevaarlijk misschien wel waar was.. een paar Russen hadden het niet zo op die buitenlander die met 'hun meisjes' wilde dansen, maar gelukkig bleken het kennissen van Yura.
Na een relaxte BBQ op woensdag aan de rand van een rivier bij het lokale nationale park, ontmoetten we 's avonds de Tsjech Kuba. Hij woonde zelf in het internationale gedeelte van de Moskouse universiteit, ook voor hem was het leven in een enkel "Russisch" studentenhuis redelijk nieuw. Leuk, was dat we verhalen konden uitwisselen hoe gek Russen zijn. Hoe ze zich op hun allerbest aankleden als ze slechts naar de bioscoop gaan, hoe ze overal rommel neergooien maar hun eigen kamer supernetjes en schoon houden, hoe afspraken er zijn om uit te stellen, etc. etc.. De volgende dag zouden we naar de bierfabriek gaan, waarschijnlijk rond ergens in de ochtend. Gelukkig gingen we er zelf op uit, want ergens in de ochtend werd uitgesteld tot ergens in de middag en uiteindelijk op ons aandringen tot 5 uur 's middags.
De excursie naar de bierfabriek was echter zeker niet oninteressant! Na enig heen-en-weer lopen tussen kantoortjes en navraag bij verschillende mensen, met als eindpunt handen schudden met de directeur, mochten we op excursie in de fabriek. Met apparatuur geïmporteerd uit Duitsland en hop uit Tsjechië werd hier op moderne wijze bier gebrouwen, maar na enig aandringen mochten we een kijkje nemen in het oude gedeelte. Gigantische tanks, de geur van een gemiddelde vloer na een goed feestje, bruin water wat in gootjes wegstroomde en daartussen Russische vrouwtjes in witte schorten die zich haasten om ons vers (maar lauw) bier te brengen. Later bleek de fabriek daarnaast het hoofdkantoor van de lokale maffia te zijn, met de directeur als baas. Verborgen in de fabriek zou ook een zaal zijn met goud-belegde vloeren..
Dat Ussurijsk als stad toch niet zo interessant is, was voor Kuba ook vrij snel duidelijk en 's avonds vertrok hij naar Chabarovsk. Voor mij was de tijd ook gekomen om te vertrekken! Na het kopen van souvenirs en het inpakken van spullen is er eigenlijk weinig meer te doen: Een laatste keer naar de academie voor een afscheid, een laatste keer Borsj, een laatste keer dawai en zelfgemaakte cognac atten.. En dan morgen vliegen naar Sint-Petersburg voor een laatste week Rusland!
![]() |
Varens atten als verse haringen! |
![]() |
Deze adder wou ook een hapje meepikken |
![]() |
Mijn docenten |
![]() |
Dawai! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten