Vladimir Kladijevits Arsenjev is toch een beetje mijn held. Voor wie hem niet kent, hij was de ontdekkingsreiziger die in het begin van de 20e eeuw als eerste grote delen van de Primorsky Kraj in kaart bracht, flora en fauna verzamelde en vele boeken schreef over zijn avonturen. Een grote rol daarin speelde Dersu Uzala, een lokale jager die tijdens meerdere trektochten hem hielp als gids. De boeken van Arsenjev lezen als een geweldige ontdekkingsreis door onbekende Russische taiga inclusief Tijgers, Beren en vele avonturen, en zijn verfilmd door Akira Kurosawa ("Dersu Uzula", 1975). Het zien van deze film was voor mij de reden om op Erasmus te gaan naar Ussurijsk.
Afgelopen week bevond ik mij wederom in Tsjernikovka, om toch maar weer te proberen de Aziatische Paradijsvliegenvanger te vinden. Een prachtig beestje met een staart die 4 keer zo lang is als hijzelf, die moest ik gaan zien! Ik had nu de exacte plek doorgekregen en begon mijn zoektocht langs de rivier. Het glooiende heuvellandschap maakte snel plaats voor een ondoordringbare jungle en daarmee namen ook de muggen flink in aantal toe. Ik hoorde verdachte geluiden, maar wanneer ik ze opzocht bleek de vogel altijd gevlogen. Aan het eind van de dag nog steeds niks gevonden, maar een telefoontje met de ornithologen uit Ussurijsk leerde mij dat ze mij de volgende dag zouden gaan helpen zoeken. Nu alleen nog een plek om te overnachten..
Het hotel was natuurlijk vol en aangezien ik had gedacht het diertje binnen een paar uur wel gevonden te hebben had ik verder niks meegenomen. Maar ontdekkingsreizigers zoals Arsenjev sliepen vroeger toch ook gewoon buiten zonder tent? De avond zocht ik nog even door en om 10 uur legde ik mij op de grond te slapen. De Russische gevechtsvliegtuigen stopten om 11 uur met zeer laag overvliegen en een heldere maan kwam op (helaas niet verduisterd), helaas vergezeld door vele muggen. Ook bleek het toch verdomd koud, maar elke 2 uur even opstaan om mezelf warm te rennen bleek te helpen. Om 6 uur kwam de zon op en werd ik wakker met een opgezwollen neus van de muggenbulten maar redelijk uitgerust.
Dat Russen het moeilijk vinden om zich aan afspraken te houden bleek maar weer. Ook deze dag ging ik verder met mijn trektocht langs de rivier, zonder een spoor van ornithologen die ook hun telefoon niet opnamen. De rivier oversteken bleek een koud kunstje, de schuimbekkende honden aan de overkant waren wat minder vriendelijk. Ondanks de prachtige jungle-achtige rivier met veel libellen, vlinders en mooie planten geen spoor van de vliegenvanger. Helaas was ik ook vergeten eten te kopen en na een lange hongerige dag strompelde ik terug naar het dorp, om me daar vol te proppen met vette broodjes en de bus te pakken naar huis.
In Vladivostok wilde ik wederom naar de eilanden, om hier op zoek te gaan naar weer andere vogels. Sanja, de vriendelijke reus met het bootje had me beloofd er heen te brengen, en na een gezellige avond in het hostel met 2 Oostenrijkers was het dan zover. Op dat moment was het echter de techniek die ermee ophield en mijn sim-kaart bleek onherkenbaar voor elke willekeurige telefoon. Zonder telefoon geen nummers, en ook geen concrete afspraak en ik had niet zo'n zin om wederom zonder tent rond te dolen. Dan toch maar eens cultureel gaan doen en als een echte toerist door Vladivostok gaan lopen? Als eerste bracht ik een bezoek aan het Arsenjev Museum. Na een beeld van Arsenjev samen met Dersu begon een afdeling met opgezette dieren, lelijk als vanouds maar wel met correcte namen. De rest van het museum ging vooral over de geschiedenis van Vladivostok, de opbouw van de stad en de Japanse en 1e Wereldoorlog. Maar waar was nou de informatie over Vladimir Arsenjev? Na navraag bleek dat gesitueerd te zijn in de Arsenjevstraat in het Arsenjevhuis.. Na enig zoeken tussen de sovjet-flats vond ik het huis van Arsenjev, een klein maar licht en koel huisje met uitzicht op de zee, en het was hier waar Arsenjev zijn laatste jaren doorbracht. Vele foto's van zijn tochten, brieven en op de achtergrond een verhaal in het Russische door de luidsprekers, bijna niet te verstaan door de jungle-achtergrond geluiden. Hoorde ik daar nou toch een Aziatische Paradijsvliegenvanger tussen?
 |
| Calopteryx japonica |
 |
| Kaniska canace |
 |
| Libelloides sibiricus |
 |
| Spireazwever |
 |
| Weidegors |
 |
| Bronlibellen sp. |
 |
| Zilverstreephooibeestje |
Hee Thomas,
BeantwoordenVerwijderenIk zit zelf weer eens met een blog te prutsen en zie ineens allemaal posts van jou staan. Toch wel handig, zo'n dashboard. :) Deze sprak mij als literatuurnerd natuurlijk meteen aan. Die boeken van Arsenyev ga ik eens opzoeken, ik ben erg benieuwd! Gelukkig is Dersu Ursula in het Engels vertaald. Ik wil me misschien verder gaan specialiseren in "natuur in literatuur" en daar zou dit wel eens goed bij kunnen aansluiten. Wat die Arsenyev heeft geschreven klinkt enorm avontuurlijk. Ik geniet al van "Reveries of a Solitary Walker" van Jean-Jacques Rousseau, maar dat is wel een stuk minder spannend (hij wandelt in zijn eentje door de natuur, filosofeert en determineert planten...).
Je verhaal is erg leuk om te lezen, je schrijft goed! :) (maar dat zul je vast vaker gehoord hebben) Ik kreeg wel een beetje een raar gevoel van je bos-avontuur. Zo'n gemengd gevoel van "heerlijk, avonturen bestaan nog" en "helaas, die tijd is geweest". Het lijkt me raar om in een bos te gaan liggen terwijl er gevechtsvliegtuigen overvliegen... Ik heb er nog allerlei gedachtes over, maar ik heb niet zoveel zin meer om achter de laptop te hangen, dus ik houd ze voor me. Ik krijg in ieder geval nóg meer zin om weer eens écht op reis te gaan. Ik denk dat ik na de zomer maar eens een ticket boek naar de andere kant van de wereld.
Groetjes (en bedankt voor de lit-tip!),
Mecu